Rodzaje języków - Pracownia sterowników PLC

Idź do spisu treści

Menu główne

Rodzaje języków

Programowanie PLC

Norma IEC 61131-3 definiuje pojęcia podstawowe związane ze sterownikami PLC, zasady ogólne, model programowy i model komunikacyjny (wymiana danych między elementami oprogramowania) oraz podstawowe typy i struktury danych. Określono w niej dwie grupy języków programowania : języki tekstowe i graficzne.
IEC 61131-3 specyfikuje składnię języka i znaczenie wymienionych języków programowania.

Języki tekstowe


Język IL
- (lista rozkazów) stanowi odpowiednik języka niskiego poziomu, zbliżonego do języka maszynowego, języka typu asembler. Zbiór instrukcji charakterystycznych dla tego języka obejmuje operacje logiczne, arytmetyczne, operacje relacji, jak również funkcje przerzutników, timerów, liczników itp. Programy realizowane w tym języku wykonywane są z bardzo krótkimi czasami, ale są dość trudne i złożone w pisaniu, wymagają dużej wiedzy programistycznej.
Język ST
(tekst strukturalny) jest odpowiednikiem języka algorytmicznego wysokiego poziomu. Tworzenie programu jest tu zdecydowanie prostsze niż w przypadku języka IL. Programista ma dostęp do wielu gotowych struktur, instrukcji o określonej składni podobnych np. do występujących w języku Pascal lub C++. Często, aby uzyskać gotowy efekt wystarczy użyć jednej instrukcji lub kilku, których nazewnictwo zaczerpnięte jest często z języka angielskiego. Programy wykonywane w tym języku muszą zostać przetłumaczone na język maszynowy poprzez tzw. translator lub interpreter.

Języki graficzne

Język LD (schemat drabinkowy) powstał jako odpowiedź na potrzeby inżynierów branży elektrotechnicznej i mechanicznej. Oparty jest na podobieństwie do stykowych obwodów przekaźnikowych, w którym oprócz symboli styków, cewek i połączeń między nimi, dopuszcza się także użycie funkcji (np. arytmetycznych, logicznych, porównań, relacji) oraz bloków funkcjonalnych (np. przerzutniki, timery, liczniki).
Język FBD
(funkcjonalny schemat blokowy) to język bazujący na schemacie przepływu sygnału dla obwodów logicznych wykorzystujących połączenia bramek logicznych AND, OR itd. a także funkcji i bloków funkcjonalnych, charakterystycznych dla języka LD.

Często też, cykl działania poszczególnych elementów biorących udział w procesie sterowania sekwencyjnego (swego rodzaju program) opisuje się za pomocą grafów zawierających kolejne kroki, etapy i warunki przejścia między nimi. W celu otrzymania odpowiedniej struktury programu można wykorzystać SFC, w którym definicje akcji dla poszczególnych kroków oraz warunki przejścia programuje się w jednym z języków IL, ST, LD, FBD.

Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego